مطالعه و بررسی تحریک پذیری مخازن نفتی کربناته میدان نفتی مارون

صنایع نفت و گاز به علت هزینه سرمایه گذاری بالاهمیشه به دنبال روشهایی هستند که نرخ بازگشت سرمایه سریعی را در پی داشته باشند. یکی از روشهایی که به افزایش تولید و متعاقبا بازگشت سریع سرمایه کمک می نماید انگیزش چاههای نفت و گاز می باشد. دراین میان اسیدکاری به عنوان یکی از روشهای قدیمی، موفق و دارای پشتوانه علمی و تجربی از گزینه های مورد توجه و مطلوب صنایع نفت می باشد. وجود منابع عظیم نفت و گاز در ایران و احساس نیاز فراوان به استحصال هر چه بیشتر نفت و گاز از این منابع (با توجه به وجود برخی منابع مشترک با کشورهای همسایه) کمک به کم نمودن هزینه های تولید عاملهایی اند که توجه بیشتر به انگیزش چاه و بهره وری بیشتر از چاههای نفت و گاز را باعث شده اند . وجود منابع نفتی فراوان با تراوایی کم یکی دیگر از عواملی است دراین میان توجهی خاص را می طلبد.مخزن نفتی بنگستان مارون یکی از مخازن نفتی با تراوایی کم و ذخیره قطعی 6/57 میلیون بشکه و تولید روزانه 13هزار بشکه نفت یکی از مخازن دردسر ساز در زمینه تولید نفت می باشد. مطالعات انجام گرفته نشان می دهد که غلظت بالای نفت موجود و نیز تمایل شدید آن به تولید رسوبات آسفالتین و پارافینی وتراوایی فوق العاده کم سنگ مخزن کربناته در آن باعث شده است که با وجود حفر چاههای متعدد ظرفیت تولید این مخزن پائین بماند.